در حالی که ساداتی نژاد مهمترین برنامه خود را تامین نهاده های دامی به منظور توسعه پایدار صنعت دامپروری می داند، باید دید که معاون بازرگانی دولت دوازدهم، آیا می تواند اولین ضربه را به برنامه هایی که ساداتی نژاد برای وزارت جهاد کشاورزی ترسیم کرده است وارد کند یا خیر؟
در حالی که ساداتی نژاد مهمترین برنامه خود را تامین نهاده های دامی به منظور توسعه پایدار صنعت دامپروری می داند، باید دید که معاون بازرگانی دولت دوازدهم، آیا می تواند اولین ضربه را به برنامه هایی که ساداتی نژاد برای وزارت جهاد کشاورزی ترسیم کرده است وارد کند یا خیر؟
نگارنده: محمد مسعودی؛ روزنامه نگار بخش کشاورزی
تعیین قیمت سبوس در سالهای گذشته همواره محلی برای مناقشه بین وزارت جهاد کشاورزی و وزارت صمت بوده است و درحالی که برخی وزرای جهاد کشاورزی به شدت پشت صنعت دامپروری ایستادگی کردند، برخی دیگر هم به راحتی عنان را از کف دادند و ترجیح دادند که ترازوی حمایت به سمت وزارت صمت و کارخانجات آرد سازی سنگینی کند.
درحالی که نظر صریح معاونت امور تولیدات دامی و تمامی بخش های دامپروری بر ثابت ماندن قیمت سبوس گندم است که در نامه های مختلفی که از این معاونت به وزیر وقت (خاوازی) از مشکلات افزایش قیمت سبوس به میان آمده، اما اصرار معاون بازرگانی (گیلان پور) و حتی توافقات بدون اخذ نظر قطعی وزیر، صدای ایشان را هم در آورد.
در نامه ای که مرتضی رضایی معاون امور تولیدات دامی وزارت جهاد (نامه شماره ۱۴۰۰/۹۰۰/۱۷۳۲۲ مورخ ۰۸/۰۴/۱۴۰۰) خود به وزیر جهاد کشاورزی در خصوص مصوبه ای که در جلسه ی ۱۴۲ کارگروه تنظیم بازار به امضا رسیده بود مواردی را به خاوازی وزیر جهاد کشاورزی یاد آور می شود که همگی از مشکلاتی که افزایش قیمت سبوس برای دامداران و بخش دامپروری ایجاد خواهد حکایت داشت.
در این نامه رضایی به آزادسازی قیمت سبوس و فروش آن خارج از سامانه توسط کارخانجات آرد کشور که ظاهرا مستند به کارگروه ستاد تنظیم بازار در جسله ی فوق بود اشاره نموده است.ستاد تنظیم بازار در این مصوبه مدعی بود که وزیر جهاد کشاورزی با افزایش قیمت سبوس موافقت کرده است.
جالب اینجاست که در جلسه ی فوق ظاهرا گیلان پور بعنوان نماینده وزارت جهاد کشاورزی حضور داشت و موافق افزایش قیمت سبوس گندم بود، در حالی که خاوازی بعد از دیدن مصوبه فوق به صراحت در هامش نامه رضایی عنوان داشت: «جناب آقای دکتر رضایی (فوری) با سلام، مراتب اعتراض کتبا اعلام شود، ما هیچ توافقی با کسی نداشته ایم.»
تلاش های گیلان پور برای عدم حمایت از بخش دامپروری ما را به یاد لطیفه ای می اندازد که در فوتبال بین ایران و آرژانتین، مربی ایرانی به مدافعان می گوید: «مارادونا را رها کنید و به صفر علی بچسبید».
معاون بازرگانی وزارت جهاد کشاورزی در جلسات مشترک با وزارت صمت و سایر سازمانهای مرتبط بدون دعوت از نمایندگان دامداران حتی برای استماع نظر آنان به گونه ای رفتار میکند که گویی جایگاه خود را در حمایت از صنعت دامپروری فراموش کرده است و بجای حمایت از بخش کشاورزی بیشتر به فکر افزایش قیمت سبوس است.
خبرهای رسیده از جلسه ی مشترک بین مسوولین وزارت خانه های جهادکشاورزی، صمت، کشوراطلاعات، معاونت ها و سازمانهای مربوطه در هر یک از وزارت خانه ها که در روز شنبه ۰۶/۰۶/۱۴۰۰ در خصوص «کارگروه تنظیم بازار کالای کشاورزی» حاکی از آن بود که گیلان پور، معاون توسعه بازرگانی وزارت جهاد کشاورزی نتوانسته آنچنان که شایسته است از حقوق دامداران در جلوگیری از افزایش قیمت سبوس دفاع کند.
همگی به یاد داریم در روزهایی که خاوازی برای خرید توافقی گندم چقدر با مجلس دچار چالش شده بود و در نهایت با یک توافق نصفه و نیمه توانست نرخ خرید گندم را مصوب نماید.
سوال اینجاست که گندمی که از کشاورز با قیمت حداکثر ۵۰۰۰ تومان خریداری می شود و کسری آن هم با ارز ۴۲۰۰ تومانی وارد می شود، چطور می شود که سبوس آن با نرخی بالاتر از قیمت تمام شده باید به دست دامدار برسد؟
چرا کارخانجات آرد سازی باید تعیین کننده قیمت سبوس گندم باشند، مگر گندم آن با نرخ مصوب از کشاورز خریداری نشده است؟ کارخانجات آرد سازی چه ارزش افزوده ای برای سبوس گندم ایجاد می کنند که توقع دارند نرخ آن را نزدیک به ۲٫۵ برابر نرخ مصوب به دامداران عرضه کنند.
چرا این بازی هر دو الی سه سال یکبار تکرار می شود و آن هم با نتیجه ای تلخ برای دامداران پایان می پذیرد و چرا این بازی در آغاز بکار دولت سیزدهم قرار است نهایی شود؟
سوال اصلی اینجاست که علیرغم تلاش وزارت صمت و تلاش برای بالابردن قیمت سبوس و مخالفت صریح خاوازی (وزیر وقت) با این موضوع، اصرار گیلان پور برای تن دادن به این تله قیمتی چیست؟ چرا باید یارانه ای که می بایست در راستای تولید و برای بخش دامپروری مصرف شود در جیب یک عده کارخانه آرد سازی برود و نقش معاونت بازرگانی وزارت جهاد کشاورزی در این بین چیست؟
با افزایش نرخ سبوس گندم که قطعا امیدواریم وزیر جهاد جلوی این موضوع ایستادگی کند، قیمت خوراک دام و به تبع آن قیمت تولید گوشت قرمز هم افزایش پیدا می کند و در این چرخه از کشاورز، دامدار و مصرف کننده، فقط کارخانجات آرد سازی، آن هم از جیب کل زنجیره ی تولید منتفع می شوند.
در حالی که ساداتی نژاد مهمترین برنامه خود را تامین نهاده های دامی به منظور توسعه پایدار صنعت دامپروری می داند، باید دید که معاون بازرگانی دولت دوازدهم، آیا می تواند اولین ضربه را به برنامه هایی که ساداتی نژاد برای وزارت جهاد کشاورزی ترسیم کرده است، وارد کند یا خیر؟
به نظر نگارنده این نخستین تصمیم جدی برای وزیر دولت سیزدهم و دفاع از برنامه های ایشان می باشد و همین حرکت می تواند دورنمای حمایت های ساداتی نژاد را برای اقشار تولیدکننده و کشاورزان ترسیم نماید.
